Begin de jaren 80 was er een grote interesse voor grootpakkenpersen. De oorzaak hiervan was het streven naar grote pakken stro, hooi en voorgedroogd gras die gemakkelijk machinaal konden worden gehanteerd. Aanvankelijk kwamen de grootpakkenpersen uit de Verenigde Staten. Een aantal Europese fabrikanten, waaronder het Franse Rivierre Casalis, ontwikkelde met de RC 8080 een grootpakkenpers op maat van de Europese akkerbouwer en loonwerker.
In 1981 kwam de RC 8080 van de tekentafels en daarna werden gedurende vier jaar 14 machines in de praktijk getest. In 1985 liepen de eerste serierijpe machines van de band. In vergelijking met de Amerikaanse persen van Freeman 1500 en Hesston 4800, die pakken maakten van respectievelijk 1,20 m breed x 1 m hoog en 1,20 m breed en 1,30 m hoog, leverde de Rivierre Casalis RC 8080 kleinere compactere balen van 80 x 80 cm die door de boer of loonwerker zelf gemakkelijk konden worden getransporteerd.
De RC 8080 bleek te voldoen aan een marktvraag, want in 1986 werden er al 150 verkocht en in 1987 nog eens 300, waardoor de RC 8080 zeker in Frankrijk en Denemarken snel een begrip werd. In de Benelux was de Rivierre Casalis RC 8080 grootpakkenpers voor het eerst te zien tijdens de LandbouwRAI 1986 te Amsterdam.
Alleen voor hooi en stro
De 8080 heeft een opraper van 177 cm breed met in totaal 104 tanden en is ontwikkeld voor het persen van hooi en stro. Het invoersysteem van de RC 8080 is indirect gekoppeld aan de bewegingen van het persblok. Bij elke persslag wordt er materiaal in de persruimte gebracht. Deze voorperskamer wordt gevuld door een invoerhark met vijf tanden die het materiaal vanaf de opraper aanvoert. Elke derde slag van deze toevoerhark zwaait door tot in het perskanaal. Het persblok maakt 46 slagen per minuut, zodat de toevoerhark 3 x 46 = 138 slagen per minuut maakt. Bij elke derde slag is het persblok juist in zijn achterste stand en is de ruimte voor het blok zo groot mogelijk. Voor een regelmatige vulling van het perskanaal is het bij deze pers van belang dat het product regelmatig over de lengterichting van het zwad is verdeeld. Alleen bij een vol zwad zal het pak boven en onder gelijk worden gevuld. Zijn er in het zwad stukken waar geen materiaal ligt, dan is ook de vulling in verticale richting niet optimaal.
Voorgedroogd gras persen met een vochtgehalte van 50 % ging nauwelijks, omdat de invoer van het gras in het perskanaal dan moeilijker gaat, waardoor de bovenkant van het pak niet goed werd gevuld.
Voordeel van dit gepatenteerde invoersysteem was dan weer dat het pak zich gemakkelijk uit elkaar liet trekken omdat het opgebouwd was uit een groot aantal plakjes of persslagen, waardoor de eindgebruiker het stro of hooi gemakkelijk kon verdelen.
Van twee- naar driezijdige dichtheidsregeling
Bij alle persen is een begrenzing van de perskracht noodzakelijk om beschadiging van de pers te voorkomen. De perskracht wordt bij het persen met een open perskamer geregeld met behulp van klemming van de wanden van het perskanaal. Deze klemming bepaalt de afremming van het geperste materiaal in het perskanaal.
Bij de eerste generatie Rivierre Casalis grootpakkenpersen werd er alleen zijdelings geklemd en was er geen directe koppeling tussen perskracht en klemming van het perskanaal. De tweede generatie 8080-persen die na de overname van Rivierre Casalis door Vicon ook als Vicon MP 800 werd verkocht, kreeg een aangepast perskanaal met driezijdige dichtheidsregeling. De druk werd geregeld via een controlepaneel in de trekkercabine en een manometer vooraan de pers informeerde de chauffeur over de exacte werkdruk.
Hoog volumegewicht
Eén van de belangrijkste eigenschappen en voordelen van een grootpakkenpers is de persdichtheid. Het volumegewicht van het geperste materiaal bepaalt immers de belading van de transportmiddelen. Het volumegewicht wordt sterk beïnvloed door het vochtgehalte, de laagdikte of de capaciteit en de breedte van het pak. De pakken van persen met een smal perskanaal van 80 cm zoals dat van de RC 8080 kunnen zwaarder worden geperst dan die met een breedte van 120 of 180 cm. Tijdens een demonstratie stropersen gehouden in het Duitse Bad Sassendorf-Ostinghausen in augustus 1991 behaalde de RC8080/MP800 een m³-gewicht in stro van 163 kg, de op één na beste score van alle 11 deelnemende grootpakkenpersen. De prospectus vermeldde een pakdichtheid van 120 t/m 180 kg/m³ in stro en van 220 t/m 270 kg/m³ in hooi. Het knopen geschiedde door vier Rasspe-knopers systeem Deering.
De Rivierre Casalis RC 8080 werd in België ingevoerd door de firma Van Wonterghem uit Ath-Ghislenghien en in Nederland door Indumij Landbouw BV uit Dordrecht die naast Rivierre Casalis ook importeur was van de Renault-trekkers.
Rivierre Casalis
De Rivierre Casalis fabriek is in 1889 opgericht door Désiré Casalis. In dat jaar werd begonnen met de fabricage van locomobielen voor de aandrijving van dorsgarnituren en het trekken van ploegen. Het programma werd in 1910 uitgebreid met stationaire pakkenpersen achter de dorsmachine. Daarmee was Rivierre Casalis de eerste persenfabriek in FrankrijkDe Rivierre Casalis RC 8080 grootpakkenpers werd gebouwd in het Franse Orléans. In de jaren 70 en 80 was Rivierre Casalis Frankrijks grootste fabrikant van hogedrukpersen. In 1978 werd 71 % van de Rivierre Casalis aandelen overgenomen door het Franse staatsbedrijf Renault Agriculture. Vanaf toen werden de RC-producten in Frankrijk verkocht door 280 Renault- dealers en -agentschappen. In 1988 wordt Rivierre Casalis overgenomen door Vicon en verschijnt de Rivierre Casalis RC 8080 dan ook in de Vicon-kleuren onder de naam MP 800. De basistechniek van deze pers zal uiteindelijk de basis vormen voor de latere Vicon LB grootpakkenpersen met diverse pakformaten en is als dusdanig ook nog terug te vinden in de huidige grootpakkenpersen van Kuhn.
DE BRUYNE ASSENEDE: “BETROUWBARE HOOI- EN STROPERS
De inventaris van loonbedrijf De Bruyne uit Assenede (Oost-Vlaanderen) telde in het verleden twee Rivierre Casalis RC 8080 grootpakkenpersen. Marc De Bruyne, Agrafiekwinnaar in 2015, herinnert zich dat het goede persen waren in hooi en stro. “De RC 8080 was een betrouwbare mechanische pers met weinig elektronica en goede knopers. Je kon er iedere chauffeur mee op pad sturen. Voorgedroogd gras persen met veel droge stof ging wel, maar was het gras aan de groene kant, dan kreeg je de pakken bovenaan niet gevuld”, herinnert Marc zich. “Ondanks dat er een aantal kettingaandrijvingen werden gebruikt, was het een betrouwbare pers, tenminste als je voldoende tijd besteedde aan het onderhoud, zoals het bijtijds regelen van de aandrijfkettingen zodat de timing tussen perswagen en naalden niet uit de pas liep”, licht Marc toe.
Dit artikel verscheen eerder in “De Loonwerker 05/2017”, hebt u nog geen abonnement? Surf dan snel naar onze Agroshop!
Tekst: Jan Ebinger Beeld: Jan Ebinger & Davy Tandt